Szeroko zakrojone badania prewalencji przeciwciał anty-SARS-CoV-2, wykonywane na bardzo dużej liczbie próbek, umożliwiają ustalenie sposobu rozprzestrzeniania się wirusa w społeczeństwie oraz czasu utrzymywania się przeciwciał po przejściu infekcji SARS-CoV-2. Są również doskonałym sposobem sprawdzenia wykorzystywanego do ich przeprowadzenia testu diagnostycznego w warunkach klinicznych. W kwietniu tego roku LMU Klinikum München rozpoczęło w Monachium prospektywne badanie kohortowe COVID-19. Do realizacji projektu wybrano testy EUROIMMUN Anty-SARS-CoV-2 ELISA.

Populacyjne badania serologiczne

W związku z pandemią COVID-19 na całym świecie wprowadzono działania mające na celu zahamowanie rozprzestrzeniania się wirusa SARS-CoV-2 i zapobieganie przeciążeniu systemów opieki zdrowotnej. Większość dotychczasowych badań naukowych koncentrowała się przede wszystkim na opisie przebiegu klinicznego zakażenia u pacjentów, określeniu możliwości terapeutycznych i opracowywaniu szczepionek. W Niemczech, podobnie jak w wielu innych krajach, przeprowadzane są również badania populacyjne w kierunku przeciwciał anty-SARS-CoV-2. Wyniki tych badań są potrzebne do zrozumienia dynamiki postępu pandemii, a tym samym do odpowiedniego zaprojektowania działań interwencyjnych i oceny ich skuteczności. W tym celu w kwietniu 2020 r. LMU Klinikum München we współpracy z dwoma partnerami rozpoczęło prospektywne badanie kohortowe COVID-19 w Monachium (KoCo19) [1, 2].

Prospektywne badanie kohortowe COVID-19 w Monachium

Gospodarstwa domowe, którym oferuje się udział w badaniu, wybierane są losowo. Ich członkowie proszeni są o wypełnienie kwestionariusza wstępnego, a osoby w wieku powyżej 14. r.ż. o dostarczenie próbki krwi żylnej o objętości ≤3 ml w celu określenia statusu przeciwciał anty-SARS-CoV-2 w klasie IgG i IgA. Do analizy serologicznej próbek naukowcy wykorzystują dwa testy EUROIMMUN: Anty-SARS-CoV-2 ELISA IgA i IgG. Oprócz próbki krwi żylnej analizowana jest również krew włośniczkowa z opuszki palca z wykorzystaniem systemu suchej kropli krwi (DBS, ang. dried blood spot) [3].

Resztkowe osocze i osad krwi zostają zachowane do późniejszych badań genetycznych i biologicznych. Przez dwanaście miesięcy każdy członek objętego badaniami gospodarstwa domowego prowadzi elektroniczny dziennik, w którym odnotowuje zaobserwowane objawy, miejsce pobytu i kontakty. Jeśli u któregoś z uczestników badania pojawią się objawy sugerujące COVID-19, członkom rodziny, w tym dzieciom poniżej 14. r.ż., proponuje się wykonanie badań molekularnych w kierunku SARS-CoV-2. W przypadku poważnych objawów uczestnicy zostaną przewiezieni do szpitala w Monachium. Przez następny rok zespoły badawcze co sześć tygodni ponownie odwiedzą wybrane gospodarstwa domowe w celu pobrania krwi do badań serologicznych.

Podsumowanie

Przedstawione badanie umożliwi oszacowanie prewalencji przeciwciał anty-SARS-CoV-2 w populacji monachijskiej. Wyników badania nie będzie można przełożyć wprost na skalę globalną, przyniosą one jednak pierwsze informacje na temat odsetka bezobjawowych (oraz z łagodnymi objawami) nosicieli SARS-CoV-2. Pomogą również zidentyfikować czynniki ryzyka zakażenia, ocenić przebieg choroby oraz skuteczność i wydajność środków profilaktycznych.

Piśmiennictwo

1. http://www.klinikum.uni-muenchen.de/Abteilung-fuer-Infektions-und-Tropenmedizin/de/COVID-19/KoCo19/Aktuelles/index.html
2. https://www.coronavirus-diagnostics.com/testimonials.html
3. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7324773/pdf/12889_2020_Article_9164.pdf