Czego szukasz?

Filtrowanie

Utrzymująca się odporność na ponowne zakażenie SARS-CoV-2

29 kwietnia, 2021
Katarzyna Buska-Mach
Utrzymująca się odporność na ponowne zakażenie SARS-CoV-2

W dobie szczepień ochronnych przeciw COVID-19, dostępnych dla coraz większej grupy ludzi, oraz rosnącej liczby ozdrowieńców wraca pytanie o czas utrzymywania się odporności po szczepieniu przeciw COVID-19 lub po przejściu zakażenia SARS-CoV-2. Wyniki najnowszych badań przeprowadzonych przez naukowców z Wielkiej Brytanii wskazują, że ryzyko infekcji SARS-CoV-2 u ozdrowieńców z COVID-19 jest o 84–90% niższe niż u osób, u których wcześniej do zakażenia nie doszło. Naturalna ochrona utrzymuje się co najmniej przez 7 miesięcy i jest skuteczna również w przypadku brytyjskiego wariantu koronawirusa SARS-CoV-2.

Odporność na ponowne zakażenie SARS-CoV-2

Szczegółowe zrozumienie mechanizmów reakcji immunologicznej na SARS-CoV-2 oraz odpowiedź na pytanie, czy osoby, które wyzdrowiały z COVID-19, są chronione przed kolejną infekcją, to priorytet w badaniach naukowych na całym świecie. Poszczególne przypadki reinfekcji SARS-CoV-2 mają znaczenie dla poznania reakcji organizmu na ponowny kontakt z patogenem, jednak to duże badania kohortowe są niezbędne, aby uzyskać więcej informacji na temat wskaźnika reinfekcji i cech do niej predysponujących. W celu sprawdzenia, czy obecność przeciwciał przeciwko SARS-CoV-2 jest związana z mniejszym ryzykiem ponownej infekcji (objawowej i bezobjawowej), przeprowadzono w Wielkiej Brytanii wieloośrodkowe badanie, którego wstępne wyniki zostały opublikowane w kwietniu 2021 w czasopiśmie „The Lancet” (1).

Badanie ryzyka ponownej infekcji SARS-CoV-2

SARS-CoV-2 Immunity and Reinfection Evaluation (SIREN) jest ogólnokrajowym, wieloośrodkowym badaniem prospektywnym, które obejmuje pracowników brytyjskiej służby zdrowia. Według założeń ten projekt ma być prowadzony przez 12 miesięcy, ale niedawno ukazała się publikacja prezentująca wstępne dane, obejmujące okres do 11 stycznia 2021 r.

Uczestnicy projektu byli rekrutowani ze szpitali finansowanych ze środków publicznych we wszystkich regionach Wielkiej Brytanii. Pracownicy służby zdrowia oraz personel pomocniczy i administracyjny mogli wziąć udział w badaniu odporności i ryzyka ponownej infekcji SARS-CoV-2. Łącznie przebadano 25 661 osób. Zakwalifikowanych do projektu poddawano regularnie testom RT-PCR i badaniom przeciwciał anty-SARS-CoV-2 (co 2–4 tygodnie). Co 2 tygodnie uczestnicy wypełniali kwestionariusze dotyczące objawów i ryzyka ekspozycji na wirusa.

Podczas rekrutacji zostali oni przypisani do odpowiednich kohort:

  • pozytywnej (dodatni wynik testu na obecność przeciwciał lub wcześniejszy dodatni wynik testu RT-PCR albo przeciwciał) – 8278 osób
  • negatywnej (ujemny wynik testu na obecność przeciwciał, brak wcześniejszego pozytywnego wyniku badania RT-PCR lub testu na obecność przeciwciał) – 17 383 osoby

Za pomocą testów RT-PCR sprawdzano, czy wśród uczestników projektu dochodzi do ponownej (w kohorcie dodatniej) lub pierwotnej (w kohorcie negatywnej) infekcji SARS-CoV-2. Potencjalne reinfekcje zostały przeanalizowane klinicznie i sklasyfikowane zgodnie z definicjami przypadku (potwierdzone, prawdopodobne lub możliwe).

Wyniki badania SIREN

Do 11 stycznia 2021 r. wśród uczestników projektu stwierdzono 1859 zakażeń SARS-CoV-2: 1704 pierwotnych infekcji w kohorcie negatywnej i 155 reinfekcji w kohorcie pozytywnej. Spośród zakażeń pierwotnych 1369 przypadków (80,3%) było objawowych, z czego u 1126 osób (66,1%) wystąpiły typowe objawy COVID-19, u 243 (14,3%) zgłaszano objawy nietypowe; 293 przypadki (17,2%) były bezobjawowe, a 42 osoby (2,5%) nie wypełniły kwestionariusza dotyczącego objawów.

W kohorcie pozytywnej zidentyfikowano 155 reinfekcji, z których 2 zostały sklasyfikowane jako prawdopodobne, a 153 jako możliwe. W 78 przypadkach (50,3%) ponownemu zakażeniu towarzyszyły objawy infekcji.

Stosując definicję przypadku objawowego COVID-19 zależną od pozytywnego wyniku testu RT-PCR, stwierdzono, że przebyta w przeszłości infekcja SARS-CoV-2 zmniejszała częstość występowania ponownego zakażenia o co najmniej 90%. Po uwzględnieniu wszystkich możliwych i prawdopodobnych przypadków reinfekcji odnotowano, iż przebyta infekcja SARS-CoV-2 zmniejszała częstość ponownych zakażeń o co najmniej 84%. Co ciekawe, analiza obejmowała okres pojawienia się i rozprzestrzeniania linii B.1.1.7 (VOC202012/01) wirusa SARS-CoV-2 z wieloma niesynonimicznymi mutacjami białka S, w tym N501Y – wariantu budzącego obawy ze względu na zwiększoną zakaźność i potencjalnie wyższe ryzyko ciężkiego przebiegu choroby. Przeprowadzone badanie wykazało, że odporność uzyskana na skutek pierwotnej infekcji SARS-CoV-2 chroni przed ponownym zakażeniem również wariantem B.1.1.7.

Wnioski

Naukowcy udowodnili, że przebycie infekcji SARS-CoV-2 skutkuje niższym o co najmniej 84% ryzykiem ponownego zakażenia, z medianą działania ochronnego 7 miesięcy po pierwotnym zakażeniu. Wyniki przeprowadzonych badań wskazują, że zakażenie SARS-CoV-2 u większości osób indukuje skuteczną odporność na długi czas.

Piśmiennictwo

V.J. Hall et al. SARS-CoV-2 infection rates of antibody-positive compared with antibody-negative health-care workers in England: a large, multicentre, prospective cohort study (SIREN). „The Lancet” 2021; https://www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140-6736(21)00675-9/fulltext#.YHGJ60TsXAs.twitter

Buska

Katarzyna Buska-Mach

Kierownik Działu Promocji Produktów i Szkoleń Stacjonarnych, Senior Product Manager ds. Neurologii i TORCH 10

731 810 399

k.buska-mach@euroimmun.pl

Masz pytanie dotyczące tego tematu? 





    Dodaj komentarz

    Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

    Katalog produktów